Klany bestii

Stawił się tak jak obiecał, w ciele szakala, gdy słońce już całkiem zaszło. Chmury zasłaniały gwiazdy, ale księżyc się przez nie przebijał.
- No i gdzie jesteś, Tahno... - warknął łażąc tu i z powrotem.

Lamparcica leżała na gałęzi drzewa.

- Raczej wątpie - powiedziała do likaona .
Mamy problem . Ty jesteś kotem na ich terenie ... masz problemy .
Spięła mięśnie w razie czego .

- Katte... - mruknął Tahno.
- To co? Nadal chcesz walki? - obnażył kły.
- Nie chcę ci zrobić krzywdy przy świadkach - likaon przekręcił łeb na bok, a potem z powrotem. - Zwłaszcza przy dziewczynach. To stawia mnie w złym świetle.
- Czyli tchórzysz - warknął z uśmiechem.
Tahno znieruchomiał. Pokręcił tylko uszami, a potem znienacka rzucił się na niego, precyzyjnie łapiąc za kark i rzucając pod drzewo.
- Masz co chciałeś! - warknął Tahno. - Już nigdy więcej wódz nie będzie musiał sobą tobie zaprzątać głowy, szczeniaku.

Przyglądała się walce, nie zamierzała ingerować... Na razie...

Zbieraj o nich informacje ...
Przyglądała się im nadal . Usiadła .

Zapomniał całkowicie o tym, że jest tu Saphira. A Tahno wcale nie żartował.
Po  krótkiej chwili był wyczerpany. Miał kilka krwawiących ran po szczękach likaona. A Tahno jakby wcale sie nie zmęczył.
- Więc jak? - zapytał nie spuszczając z dyszącego szakala wzroku. - Mogę dać ci ostatnia szansę, ale... nie chcę cie nigdy więcej widzieć w osadzie.
Przyśpieszył oddech i zawarczał cicho, a potem rzucił się na Tahno.
- Żałosne - warknął likaon, gdy znowu złapał go za kark i rzucił brutalnie w drzewo.
Tym razem się nie podniósł...
- Próbujesz gryźć, chociaż nie masz kłów - powiedział pogardliwie Tahno i stanął przed nim. - Nie ma dla ciebie miejsca w naszym klanie. Nie nadajesz się. Co z tego, że twój ojciec był przywódcą. Tego już nikt nie pamięta. Odniósł wielką porażkę, ośmieszył nasz klan! - warknął mu do ucha z wściekłością.
- A ty jako mój najlepszy przyjaciel będziesz mi to wypominał... - zacisnął szczęki i spróbował wstać. Nie miał siły.
- Nie jesteś moim przyjacielem. I nigdy nie będziesz - zbiło go to całkowicie. Pewnie dobrze pamiętał stare czasy. Odwrócił się i powoli odszedł.